De ziekenboeg

Boterhammen met choco, sandwichen en een ijsje. Meer dan dit heb ik voorlopig nog niet aangedurfd. Ik doe het rustig aan, omdat Myrddin het momenteel al zwaar genoeg te verduren heeft. Tristan bezorgde hem een verkoudheid. Ooit al een tweemaandertje gezien met een verstopte neus en ontstoken oogjes? Ewel, da’s super zielig. Hij heeft het al meer dan een week moeilijk met ademen en sedert zondag is er ook een hoestje bijgekomen. En het wrede is dat je er bij zo’n kleintjes dus werkelijk niets aan kunt doen. Nesivine mag je maar één week gebruiken. Het enige dat ons nu nog rest is spoelen, spoelen, spoelen… En hopen op beterschap, want ’t is geen leven voor ons dutske. 

Van mijn veranderde dieet heeft hij tot nu toe precies nog niet veel last, de uitzonderlijk luide en hysterische huilbui van gisteren niet meegerekend. Maar ik heb me dan ook nog niet echt laten gaan. De yoghurtjes en kazen spaar ik voor volgende week, als hij genezen is.

De aansteker van al dat gesnotter mag vrijdag zelf eens op de onderzoekstafel. De huisarts heeft zo’n vermoeden dat poliepen aan de oorzaak liggen. Als de NKO-arts dit vermoeden bevestigt, moet mijn eerstgeborene volgende week onder het mes. En als ze dan toch aan ’t snoeien zijn in die regio, mogen ze er van mij gerust zijn amandels bijnemen. Dan kunnen die klootzakskes later alvast geen schade meer aanrichten.