Deze jongeman blijkt, na een resem onderzoeken in ons universitair ziekenhuis, dan toch geen niercyste te hebben. Bij de halfjaarlijkse controle leek de cyste gegroeid te zijn, hoewel de vorm nu deed vermoeden dat het toch over iets anders ging. Na bespreking op de staf nefrologie, werd besloten Myrddin aan nog een paar onderzoekjes te onderwerpen. En het mag gezegd, ik ben een trotse moeder. Myrddin ondergaat alles zonder protest, zonder angst en zonder tranen.
Het resultaat is geruststellend. Myrddin heeft geen cyste, wel een gekantelde nier. Zijn nier zit gedraaid, waardoor de urineleider eigenlijk aan de verkeerde kant ligt en dus een knik moet maken om netjes in de blaas terecht te komen. Daardoor blijft de urine wat langer staan in de nier en zijn de nierkelken vergroot. En het zijn deze nierkelken, die bij Myrddin dus aan de verkeerde kant zitten, waarvan men dacht dat het een cyste was. Urine die langer in de nier blijft staan, is normaalgezien geen goed nieuws, maar bij Myrddin vloeit alles mooi af, zij het gewoon wat later dan normaal.
Een opluchting dus, deze diagnose. Myrddin heeft een défautje, meer niet. Opvolging is nodig tot een jaar of zes. Bij hevige pijn of koorts moeten we extra alert zijn. En de potjestraining mag niet te vroeg aanvangen, omdat Myrddin absoluut niet mag persen bij het plassen.
Voila, zo is mijn stelling weer bevestigd: elk zijn afwijking!
O, wat een opluchting. Ok, je moet nog wel een tijdje waakzaam zijn, maar eens je de diagnose hebt kan je tenminste verder. Hehe.
Elk zijn afwijking, inderdaad. Maar die zorgen in het begin, dat is toch niet zo fijn.
Gelukkig komt het ook bij jullie allemaal goed.
Oef seg!
Inderdaad… oef!