Onze eerstgeborene zou de naam Titus dragen. Maar zo’n drietal weken voor de geboorte begon de wederhelft te twijfelen. Titus was te speels, te artistiek en hij vond het beter passen voor een tweede zoon. Dus kreeg onze oudste telg de naam Tristan.
En toen was ik zwanger van die tweede zoon. Ik probeerde Stefaan te overtuigen van mijn absolute favoriet (Myrddin), maar hij vond het te vreemd, te Arabisch (???) klinken. Ik ken de naam al veel langer. Op school zat een jongen wiens broer Myrddin heet. Diezelfde Myrddin ontpopte zich later tot een begenadigd muzikant. Maar aangezien Stefaan niet te vinden was voor Myrddin, zou het terug Titus worden. Toch was er iets veranderd. Titus had een connotatie gekregen. In Rome zagen we een beeld van keizer Titus en wat een lelijke man was dat! Telkens ik Titus hoorde, moest ik denken aan die lelijke vent. Er lopen nochtans ook schone ventjes rond met die naam, maar de link was gemaakt en ik kreeg het niet meer uit m’n hoofd. Ondertussen was ook Stefaan weer beginnen twijfelen. Hij googlede een beetje om de betekenis van Myrddin te achterhalen. We riepen een paar hulplijnen in om mee te helpen beslissen. En zo werd het alsnog Myrddin.
Myrddin is Welsh voor Merlijn. U weet wel: de witte, bebaarde tovenaar en druïde die een rol heeft gespeeld bij de opvoeding van Koning Arthur. Merlijn leerde Arthur hoe hij een stok uit een steen kon trekken. Die techniek zou later handig van pas komen bij het magische zwaard Excalibur. Zijn vader had het zwaard, net voor hij stierf op het slagveld, in een rots gestoken. Diegene die erin slaagde het zwaard uit de rots te trekken zou koning worden over heel Engeland.
Et voila, onze benjamin zal als Myrddin door het leven gaan. Velen vinden het een vreemde naamkeuze, maar wij vinden het een sterke naam. Een naam vol muziek en vol vrolijkheid.
Nike blogt 
Ik vond het eerst ook een wat vreemde naam, maar hoe meer je hem zegt, hoe vrolijker hij klinkt ! Het heeft toch wel iets !
Het is geen naam die ik aan een zoon van mij zou geven, nogal logisch als je bedenkt dat die zoon Henri heet. Mààr ik vind het wel een heel mooie naam, apart ja, maar niet té apart én hij past (niet dat dit hoeft, maar toch) schitterend bij Tristan naar mijn mening. Tristan en Merlijn zou trouwens ook heel mooi geweest zijn. Tristan en Titus is nogal veel T en er bestaat al zo’n koddie Titus, zou nogal “strijd” zijn dan 😉
Hoe spreekt ge die naam eigenlijk uit? Ik heb hem nog nooit gehoord. Maar geschreven is het in ieder geval een heel mooie naam.
Ik vind het een prachtige naam!
Hij is gewoon erg mooi!
(Ons moeder vroeg ook: ‘Is het een Turkse naam?’, dus Stefaan zijn gevoel was zo vreemd nog niet ;-))
Wij hadden de link met Merlijn meteen door (maar onze tweede heet dan ook Arthur :)), en we vinden het allebei een héle toffe naam. Wie weet, als er ooit nog een derde zoon komt… In ieder geval van harte gefeliciteerd met de mooie zoon en bijpassende muzikale naam.
Tgoh, wat is een vreemde keuze? Het moeten niet allemaal jannekes en miekes zijn he 🙂 En ik vind Tristan en Myrddin eigenlijk veel beter samen passen dan Tristan en Titus.
Ik vind het ook een hele mooie naam! Heel lyrisch en sterk. Tristan en Myrddin gaan zo goed samen, dat had ik eerlijk gezegd eerst niet gedacht toen ik hem voor het eerst zag staan. ’t Is toch zo’n schoon boeleke, dat tovernaarskindje van jullie!
Speciale naam, maar echt mooi, en met die betekenis erachter zal hij echt wel blij zijn!
Ik heb overlaatst je blog tussen mijn feeds gezet en ik vroeg me nu af hoe jullie aan die naam kwamen.
Leve het archief. 😉
De enige Myrddin die ik ken, is inderdaad Myrddin De Cauter.
Alleszins een fijne keuze!